Bonjour je voudrais une baguette s’il vous plaît? /Hoe ik m'n allereerste stokbroodje kocht in Parijs :)

Gepubliceerd op 5 november 2020 om 20:02

Bonjour, je voudrais une baguette s’il vous plaît? /Hoe ik m'n allereerste stokbroodje kocht in Parijs:) Mijn allereerste bezoek aan een Franse bakker dateert van lang geleden. Ik weet het nog goed, het was 1984, ik woonde net in Parijs en ging de voor de allereerste keer naar de bakker, voor een versgebakken stokbroodje.

 

Één van de leuke dingen van het naar Frankrijk gaan is een bezoek aan de plaatselijke bakker.  Lekker genieten van een versgebakken stokbroodje, een pain au chocolat en natuurlijk zo’n zwaar beboterd overheerlijk croissantje.         

Zelfs in het allerkleinste dorpje zijn er wel een paar bakkertjes, dus als je even rondloopt kom je er altijd wel een tegen.

 

Mijn allereerste bezoek aan een Franse bakker dateert van lang geleden. 

Ik weet het nog goed, het was 1984, ik woonde net in Parijs en ging de voor de allereerste keer naar de bakker, voor een versgebakken stokbroodje.

 

Dus ik in m’n ‘beste’ Frans: Je voudraiS   une baKuette   s’ilvouS plaiT’. Daarbij wijzend naar een mand vol stokbroden. Dat kon niet misgaan toch?

De mevrouw achter de toonbank ratelde iets in een rap tempo...                 

Ik had werkelijk geen idee wat ze zei. Dus zei ik:’ NON NON',  une baKuette!’

Zuchtend pakte de mevrouw een stokbrood uit de mand links van de stapel die ik aan wees. En zei ik blij: OUI OUI' :)

‘Avec ceci?’, (anders nog iets?) vroeg ze toen.

Ik had weer geen idee wat ze zei, dus zei maar weer: ‘OUI OUI'

Ze keek me vragend en afwachtend aan en ik keek vrolijk als een blije kip terug. Net een dag in Parijs, m’n allereerste stokbroodje besteld, mijn dag kon niet meer stuk! :)

C’est tout?’, zei ze na een tijdje lichtelijk geïrriteerd, en ik weer: OUI OUI' :)

Het afrekenen ging overigens ook niet van een leien dakje want ja de Franse getallen… Ik heb er nu soms nog moeite mee.

 

Maar daar ging ik, met m’n versgebakken stokbroodje naar het Champ de Mars, het park bij de Eiffeltoren. Ik woonde er vlakbij. Onderweg heerlijk knabbelend aan het kontje/le quignon van het stokbrood.

 

foto links, in deze straat woonde ik in Parijs. foto rechts hier sta ik voor mijn bakkertje in Parijs, een beetje vage foto, maar ja ook al heel oud. :)

 

Daar zat ik dan op een bankje in het zonnetje in Parijs, met uitzicht op de Eifeltoren. Heerlijk te genieten van mijn allereerste Franse stokbroodje. Wat was dat lekker, zo  zacht van binnen en  knapperig van buiten. Een stokbroodje heeft nooit meer zo bijzonder gesmaakt als toen!

Aldus mijn eerste bezoek aan een Frans bakkertje, er zouden er nog vele volgen.                      

 

Naarmate ik langere tijd in Parijs woonde en mijn Frans ook wat beter werd, leerde ik de verschillende stokbroodtermen en gebruiken kennen en ging het bestellen van een stokbroodje gelukkig een stuk makkelijker:)

 

 

Jaren later sta ik met mijn toen driejarige zoontje in een Frans bakkertje in de Provence, hij mocht helemaal zelf een stokbroodje kopen.

 

‘Bonjooouurrr’, zei hij stralend met z’n mooie blauwe ogen.

‘Bonjour’, kirde de mevrouw achter de toonbank vertederd terug

‘Une barKette sievoesplet', zei hij, en hij kreeg zonder problemen… une baguette.                             ‘

Avec ceci? vroeg de mevrouw achter de toonbank. Ik wilde wat zeggen maar wachtte...           

Hij keek even ondeugend achterom en zei toen:Une croissant sievoesplet. :)

Hij rekende overigens ook nog even keurig af!

 

Even later zaten we samen op een bankje in de zon,  te knabbelen op een lekker kontje van het stokbrood.

De bons souvenirs! :)